Czym jest certyfikat Oeko-Tex?

Oeko-Tex standard 100 to certyfikat świadczący o jakości produktów tekstylnych i włókienniczych, które mają bezpośrednią styczność ze skórą człowieka. Organizacja Oeko-Tex przydziela certyfikat produktom, na których zostały przeprowadzane badania mające na celu zweryfikować obecność 100 najbardziej niebezpiecznych substancji zagrażających konsumentom.

Dzięki badaniom przeprowadzonych w laboratoriach na całym świecie certyfikowane produkty są wolne od środków wpływających niekorzystnie na zdrowie ludzi (m.in. formaldehydów, pestycydów czy substancji, które mogą być przyczyną wywoływania alergii). Ocenie podlegają również takie czynniki jak zapachy obce czy odporność na pot i ślinę. Etykiety standardu najwyższej jakości Oeko-Tex można zauważyć m.in. na pościelach, kołdrach, poduszkach oraz bieliźnie pościelowej i dziecięcej.

Certyfikat Oeko-Tex

Oeko-Tex to pomysł niemieckich instytutów Hohenstein oraz austriackiego Instytutu Ekologii, Technologii i Innowacji ÖTI. Jaka misja przyświecała naukowcom, żeby wprowadzić taką certyfikację ? Składa się na to kilka przyczyn:

• podkreślenie jakości określonych produktów, w których nie doświadczy się substancji szkodliwych,
• określenie standardów produktów, które mają szansę otrzymać certyfikat (niezależnie od miejsca produkcji),
• zminimalizowanie i walka z dostępnością produktów, które zostały wyprodukowane za pomocą substancji niebezpiecznych i szkodliwych dla zdrowia,
• oznaczanie produktów konkretnym emblematem, mającym na celu podwyższyć świadomość społeczeństwa w związku z jakością kupowanych produktów.

Kooperacja instytutów mająca swoją główną siedzibę w Szwajcarii pozwoliła na wydanie ponad 120 tysięcy certyfikatów dla ponad 10 000 zakładów włókienniczych, znajdujących się w około 85 państwach na świecie. Klienci, którzy widzą logo Association for Research and Testing in the Field of Textil Ecology OEKO-Tex® (aktualna nazwa firmy) na produkcie mogą być pewni wysokiej jakości i bezpieczeństwa substancji w nim zawartych.

Certyfikacja

Jakie badania są konieczne, aby dany produkt mógł być brane pod uwagę w kontekście certyfikacji ? Przede wszystkim warto zacząć od tego, że „pod lupę” muszą zostać wzięte wszystkie części składające się na niego (m.in. tkaniny, nici czy takie dodatki jak guziki, czy zatrzaski). Sam proces przebiega następująco:

• zweryfikowanie dokumentacji świadczącej o pochodzeniu surowców,
• zbadanie próbek nadesłanych przed producentów, którzy starają się o certyfikację,
• zbadanie próbek tekstyliów bezpośrednio przed wprowadzeniem do sprzedaży,
• zbadanie poszczególnych produktów pochodzących od innych, lecz również certyfikowanych marek.

Organizacja przywiązuje szczególną uwagę do ochrony produktów przed niebezpiecznymi substancjami nie tylko na wywoływane przez nie reakcje alergiczne po zetknięciu ze skórą, ale również ze względu możliwości ich transportu to organizmu przez przewód pokarmowy (przez ślinę lub pot).

Klasy Produktów

Organizacja wyróżnia 4 klasy, które kategoryzują produkt pod względem potencjalnego produktu ze skórą. Klasa IV obejmuje wymagania podstawowe, a do Klasy I należy przywiązać największe standardy.

• Klasa IV – do klasy podstawowej należą tekstylia, z którymi człowiek ma kontakt okazjonalny, jak np. firanki czy obrusy,
• Klasa III – obejmuje m.in. kurtki, bezrękawniki czy żakiety, czyli odzienia, które mają niewielki kontakt ze skórą,
• Klasa II – druga najwyższa rangą do której zalicza się produkty, które mają częsty kontakt ze skórą jak (koszulki, prześcieradła, skarpetki czy spodenki)
• Klasa I – do tej klasy przywiązuje się najwyższą uwagę, gdyż obejmuje wyroby tekstylne dla niemowlaków i dzieci do lat 3, które są szczególnie narażone na zainfekowanie. Zalicza się do niej np. pościel dziecięca i niemowlęca, poduszki i poszewki dla dzieci czy bieliznę dziecięcą.

Całość działań certyfikacji finalizuje powstanie raportu z badań i wydanie numerowanego protokołem dyplomu świadczącego o produkcie i jego klasie.

Oznaczenie Oeko-Tex

Certyfikowane produkty tekstylne oznaczone są za pomocą emblematu, który zawiera logo, nazwę instytutu (lub jednostki badawczej wydawcy) oraz numer certyfikatu. Może być traktowany, jako wszywka czy osobna metka lub wkładka. W 2018 roku wprowadzone nową etykietę, lecz jeżeli na danym produkcie zauważy się przestarzałą wersję grafiki, to nie ma powodów do zmartwień. Może być to spowodowane dłuższym łańcuchem dystrybucji produktów czy dłuższym łańcuchem dostaw.

W dobie zanikania dziury ozonowej i wszechobecnego smogu wielokrotnie przekraczającego dopuszczalne normy, rośnie w społeczeństwie świadomość ekologiczna. Pośród materiałów technicznych istnieją także i takie, z którymi bezpośredni kontakt może mieć negatywny wpływ na nasze zdrowie. Chodzi o materiały z domieszkami ftalanów, które są stosowane w produktach codziennego użytku. Dlaczego i jak unikać ftalanów postaram się odpowiedzieć w niniejszym artykule.

Czym są ftalany?

Z chemicznego punktu widzenia, ftalany to sole i estry kwasu ftalowego. W przemyśle materiałowym są głównie używane do produkcji niektórych laminatów, ale stosuje się je także do produkcji farb, lakierów czy klejów. Powłoka ftalanowa charakteryzuje się dużą odpornością na działanie czynników zewnętrznych, takich jak wilgoć czy temperatura powietrza, a także uszkodzenia mechaniczne. Ftalany są wykorzystywane także jako środki zmiękczające, które nadają elastyczności (tzw. plastyfikatory ftalanowe).

Jaki wpływ na nasze zdrowie mają ftalany?

Prawdopodobnie niektóre ftalany mogą zwiększać ryzyko zachorowania na astmę, co jest szczególnie niebezpieczne dla dzieci i kobiet w ciąży. Niektóre źródła podają także, że substancje te mogą wpływać na działanie niektórych hormonów i prowadzić do uszkodzeń ośrodkowego układu nerwowego u dzieci. Z badań przeprowadzonych na grupie siedmiolatów wynika, że dzieci, których matki w czasie ciąży były narażone na oddychanie powietrzem silnie zanieczyszczonym ftalanami mają IQ niższe średnio o 7 punktów od ich rówieśników z grupy kontrolnej.

Flatany łatwo się wypłukują, co jest szczególnie niebezpieczne przy małych dzieciach, które mają nawyk wkładania zabawek do buzi. Jednak warto wiedzieć, że mogą przedostawać się do organizmu także drogami oddechowymi oraz przez skórę. W takim wypadku niebezpieczna dla dziecka może być nawet zabawa na podłodze, wykonanej z materiałów PVC zmiękczonych ftalanami.

Czytaj więcej.